Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ακρόπολη-ΑΕ 2002 4-1 (2-1)

Ο Ν. Πούλιος ανοίγει το σκορ και πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαιχτών του.
Επιτέλους  ένα ήσυχο απόγευμα για την Ακρόπολη που σημείωσε την πιο εύκολη και την πιο μεγάλη, όσον αφορά την έκταση του σκορ, εντός έδρας νίκες της επί της ΑΕ 2002, με το επιβλητικό 4-1, όμως θα πρέπει να  πούμε πως ο σημερινός αντίπαλος της Ακρόπολης είναι  ομάδα που παίζει ανοιχτό και όμορφο ποδόσφαιρο. Από την άλλη η Ακρόπολη πέρα από την εξαιρετική της εμφάνιση είχε με το μέρος της την τύχη, αφού στο 10' το σκορ ήταν ήδη 2-0, ένα σημαντικό στοιχείο που δυστυχώς ελάχιστα το είχαμε έως τώρα. Οι ποδοσφαιριστές της Ακρόπολης έχοντας αντιληφθεί την σπουδαιότητα του αγώνα μπήκαν και κάνανε ένα ονειρεμένο ξεκίνημα που τους βάλανε από νωρίς σε θέση οδηγού. ΄Ετσι ο Ν. Πούλιος στο 7' με ένα απίστευτο... χορευτικό πέρασε δύο αμυντικούς και έστειλε την μπάλα στην κλειστή γωνία του αντίπαλου κάνοντας το 1-0. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός ολοκληρώθηκε στο 10' για την Ακρόπολη που έκανε το 2-0 όταν ο Β.Σουλιώτης έδωσε έτοιμο γκολ στον Γαβρίλο Τσουκάλη που με κοντινή κεφαλιά δεν δυσκολεύτηκε να κάνει το 2-0. 

Ο Β. Σουλιώτης ήταν ο άνθρωπος που σήμερα οδήγησε την Ακρόπολη στην μεγάλη νίκη.
Για τον δημιουργό του δεύτερου γκολ θα πρέπει να πούμε πως ήταν σήμερα ο άνθρωπος που οδήγησε εκ του ασφαλούς στη σημερινή νίκη αφού για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι  όχι μόνο  ήτανε  βράχος στην άμυνα αλλά  είχε συμβολή και στο δημιουργικό κομμάτι κι έδειξε πως είναι από τους παίκτες βαρόμετρο της φετινής Ακρόπολης. Ταυτόχρονα έδειξε πως πρόκειται για έναν ηγέτη που τώρα στα δύσκολα η Ακρόπολη έχει ανάγκη   από τις καλές του εμφανίσεις. Ωστόσο για να μην αδικήσουμε κανένα παιδί θα πρέπει να πούμε πως δεν θα μπορούσαμε  να κερδίσουμε τόσο εύκολα μια τόσο καλή ομάδα εάν όλοι οι ποδοσφαιριστές μας δεν αγγίζαν το άριστα. Μετά το 2-0 η ΑΕ 2002 έπαιξε επιθετικά, είχε καλά διαστήματα αλλά, λόγω της άψογης αμυντικής μας λειτουργίας,  απείλησε κυρίως με τις εκπληκτικές εκτελέσεις  πλαγίων άουτ ενός ποδοσφαιριστή ( Κόρμπας) που θύμιζαν Σημαιοφορίδη (για όσους τον θυμούνται). Έτσι στο 44' σε μία από αυτές τις εκτελέσεις η μπάλα ήρθε στο πίσω δοκάρι όπου με κεφαλιά ενός επιθετικού έγινε το 2-1 που ξαναέβαλε την Ένωση στο παιχνίδι και ξύπνησε... φαντάσματα τόσο στον πάγκο όσο και στην εξέδρα αφού η... κατάρα των τελευταίων λεπτών, χτύπησε και πάλι.   

Περίσσιο πάθος και ομαδικότητα για 90 λεπτά ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία στο παιχνίδι της Ακρόπολης
Η Ακρόπολη στο β' μέρος άλλαξε εμφανίσεις (λόγω της έντονης βροχόπτωσης που δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου στη διάρκεια του παιχνιδιού) αλλά όχι πρόσωπο αφού μπήκε αποφασισμένη να υπερασπιστεί το προβάδισμα και έχοντας επίγνωση πως οποιοδήποτε άλλο αποτελέσματα πλην της νίκης θα δυσκολεύε πολύ τη συνέχεια μας στην κατηγορία. Η αποχώρηση του τραυματία Γ. Τσουκάλη στο 50' (τη θέση του πήρε ο Λ. Παλάντζας) δημιούργησε μια προσωρινή σύγχυση στη συνολική λειτουργία της Ακρόπολης αφού οι γηπεδούχοι απέκτησαν την κατοχή χωρίς ωστόσο να κάνουν την μεγάλη φάση στην εστία του Ντίκα. Αυτό διήρκησε περίπου 15 λεπτά οπότε η Ακρόπολη  άρχισε πάλι να ανακτά την πρωτοβουλία και έχει ξανά επιθετική παρουσία και εν τέλει να "κλειδώνει" το ματς με ένα όμορφο γκολ στο 72', προϊόν ομαδικής προσπάθειας.

Γκολ και μεγάλη εμφάνιση από τον Τ. Κολυμήτρα
Ο άνθρωπος που ξαναέβαλε τις καρδιές μας στη θέση του ήταν ο Τ. Κολυμήτρας που ήταν ο τελικός αποδέκτης ενός όμορφου συνδυασμού και με πλασέ εντός της περιοχής δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Και για τον Τ.Κολυμήτρα ήταν μια εξαιρετική μέρα αφού το γκολ ήρθε να υπογραμμίσει ένα από τα καλύτερα φετινά του παιχνίδια με τεράστια συνεισφορά στον αμυντκό, στον δημιουργικό αλλά και στον επιθετικό τομέα. Πρόκειται αναμφισβήτα για μία από τις μεγάλες ελπίδες της Ακρόπολης από τον οποίο η ομάδα περιμένει πολλά στα επόμενα κρίσιμα παιχνίδια.  Μέσα από αυτό το γκολ ήρθε να επιβραβευτεί ένα στοιχείο που χαρακτήρισε το σημερινό παιχνίδι μας και αποτελεί βασική προϋπόθεση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ασχέτως επιπέδου: η ομαδικότητα. Και η ομαδική και παθιασμένη Ακρόπολη είναι μια ομάδα για μεγάλα πράγματα.
Ο Γ. Παλάντζας έχει πετύχει το πρώτο του γκολ με τα χρώματα της Ακρόπολης και δέχεται τα συγχαρητήρια των συμπαιχτών του.
Πάντως το γκολ που πανηγυρίστηκε πιο έντονα από όλα ήταν το 4-1, στο 79' όταν ο Γιώργος Παλάντζας έγινε αποδέκτης της μπάλας εντός της μεγάλης περιοχής και με έναν κεραυνό την έστειλε στον ουρανό των διχτύων της αντίπαλης εστίας δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στη σημερινή μας νίκη . 'Ητανε το πρώτο  του γκολ με τη φανέλλα της Ακρόπολης και ήρθε να υπογραμμίσει το καλύτερο του παιχνίδι έως τώρα τού 17χρονου ποδοσφαιριστή μας  ο οποίος ήταν από τους λόγους που σήμερα δεν φάνηκαν οι σημαντικές απουσίες που είχαμε για ακόμη μία φορά. Επιπλέον η σημερινή του εμφάνιση αποτελεί αποκορύφωμα των εμφανίσεων που πραγματοποιεί στα τελευταία παιχνίδια με την Ακρόπολη όπου δίνει τον καλύτερο του εαυτό είτε αγωνίζεται για 10 λεπτά είτε για 90. Ο Γιώργος Παλάντζας σήμερα ανταποκρίθηκε εξαιρετικά σε πολλούς διαφορετικούς ρόλους που του ανατέθηκαν αφού η εξέλιξη του αγώνα και οι  πολλές ελλείψεις μας ανάγκασαν τον προποπονητή Κώστα Μπέα να πραγματοποιήσει ανά διαστήματα πολλές εσωτερικές αλλαγές. Ταυτόχρονα η Ακρόπολη από τέτοιες εμφανίσεις μπορεί να αντλεί πολλές και μεγάλες ελπίδες για το αύριο. Η Ακρόπολη θα μπορούσε να πετύχει ακόμη ένα γκολ στο 81' όταν ο Ν.Πούλιος έστειλε συστημένη τη μπάλα στο κεφάλι του Σ. Αξιώτη ο οποίος από πλεονεκτική θέση την έστειλε ψηλά άουτ. Στο 89' η ομάδα των Καλών Νερών πέτυχε γκολ με απ' ευθείας πλάγιο άουτ με τον ποδοσφαιριστή που προαναφέραμε το οποίο δικαίως ακυρώθηκε. Αυτή ήταν ίσως η μόνη φορά που κάποια από τις δύο ομάδες ασχολήθηκε με τον διαιτητή της συνάντησης (Α. Δαλούκας) που μαζί με τους βοηθούς του (Τασιόπουλος, Τσιγγινές) πέρασαν απαρητήρητοι πράγμα που σημαίνει έφεραν σε πέρας την αποστολή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, απαλλάσοντας μας από τη ψυχοφθόρα και άχαρη διαδικασία να ασχοληθούμε με τη διαιτησία πέραν των συγχαρητηρίων που σήμερα τα δικαιούνται απόλυτα.

Ο 17χρονος Γ.Παλάντζας ανταποκρίθηκε άψογα στους πολλούς ρόλους που του ανατέθηκαν στη διάρκεια τού παιχνιδιού.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η σημερινή νίκη μας χαροποίησε πολύ ωστόσο δεν προλαβαίνουμε να την απολαύσουμε όσο  θα θέλαμε. Κι αυτό επειδή η μάχη για τη σωτηρία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και επειδή μπροστά μας υπάρχουν πολύ κρίσιμα παιχνίδια. Από αύριο θα πρέπει να τα ξεχάσουμε όλα και να προσηλωθούμε στην επόμενη εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Κένταυρο Βόλου. Κι είναι κάτι που θα το επισημάνουμε πολλές φορές μέχρι να έρθει η ώρα του παιχνιδιού γιατί η Ακρόπολη παραμένει πάντα μια επίφοβη ομάδα, ειδικά έπειτα από νίκες όπως η σημερινή. Δεν έχουμε το δικαίωμα να χαλαρώσουμε, δυστυχώς, αν και θα το θέλαμε πολύ. Έχουμε μπροστά μας έναν τελικό με μια ομάδα που αν την υποτιμήσουμε τότε θα είναι σαν να πετάμε στα σκουπίδια την μεγάλη πρσοπάθεια που έχουμε κάνει τις τελευταίες εβοδομάδες και θα είναι πραγματικά κρίμα.  Και δεν θα πρέπει βέβαια ποτέ να ξεχνάμε πως ο Κένταυρος παραμένει πάντα Κένταυρος, δηλαδή μια ομάδα πάντα υπολογίσιμη,  ικανή να κάνει τη ζημιά στον οποιοδήποτε και ήδη το έχει αποδείξει στο μεταξύ μας παιχνίδι του α' γύρου αλλά και σε παιχνίδια με αντιπάλους όπως τον Εθνικό, την ΑΕ Διμηνίου και τον Πρωτεσίλαο.
Σύνθεση: Ντίκας, Φώτου Φ., Αξιώτης, Μάρας (82' Σουλιώτης Α.), Κολιαμήτρας Θ., Σουλιώτης Β, Κολυμήτρας Τ., Παλάντζας Γ., Τσουκάλης Γ. (50' Λ. Παλάντζας), Κολυμήτρας Κ., Πούλιος (82' Ανατολής Αν.)