Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Ακρόπολη-Αίας 2-1 (1-1)

Μαέστρος και εκτελεστής σήμερα ο Περικλής Μάρας
   Με ηγέτη έναν εκπληκτικό Περικλή Μάρα η Ακρόπολη έφτασε στην πρώτης της φετινή νίκη κάνοντας το καλύτερο της φετινό παιχνίδι και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως σήμερα οι ποδοσφαιριστές της Ακρόπολης πως κάνανε κατάθεση ψυχής στο γήπεδο και μάτωσαν για να πάρουν αυτό το σημαντικό από κάθε άποψη τρίποντο με το οποίο η ομάδα παίρνει μεγάλη βαθμολογική ανάσα και ατενίζει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Το παιχνίδι είχε όλα τα στοιχεία του ντέρπι και κυρίως δύναμη και πάθος που ήταν εντέλει και τα στοιχεία που επί το πλείστον το χαρακτήρισαν και είναι από εκείνα που δύσκολα ξεχνιούνται καθώς πέρα από το πλούσιο θέαμα είχε σασπένς αφού κρίθηκε με ένα γκολ τρία λεπτά πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας. Η Ακρόπολη μπήκε πολύ δυνατά στον αγωνιστικό χώρο και από τα πρώτα λεπτά της συνάντησης έδειξε πως δεν ενδιαφέρεται για κανένα άλλο αποτέλεσμα πλην της νίκης. Έτσι πολύ νωρίς, μόλις στο 11' κατάφερε να προηγηθεί με ένα εκπληκτικό γκολ, προϊόν ομαδικότητας και πολύ χαρακτηριστικό του ομαδικού πνεύματος που  διακατείχε σήμερα την Ακρόπολη. Συγκεκριμένα ο Περικλής Μάρας έγινε κάτοχος της μπάλας λίγο έξω από την περιοχή μας και αφού έκανε μια κούρσα 25 μέτρων πάσαρε στον Λάμπρο Παλάντζα ο οποίος έσπασε το τεχνητό οφ-σάϊντ, έφυγε μόνος, πέρασε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και πάσαρε συρτά στον Περικλή Μάρα που με πολύ δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.  

Η Ακρόπολη θέλησε να καθαρίσει το παιχνίδι και συνέχισε το ίδιο επιθετικά. Στο 24' ο Λάμπρος Παλάντζας έγινε αποδέκτης της μπάλας μέσα στην περιοχή του Αίαντα όπου θεωρούμε πως ανατράπηκε καθαρά αλλά  ο διαιτητής της συνάντησης έδειξε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Έκτοτε υπήρξε αρκετή γκρίνια και νευρικότητα κάτι που εκμεταλλεύτηκε η αντίπαλη ομάδα και κατάφερε να ιοσφαρίσει με δυνατό σουτ μέσα από την περιοχή στο 33' αφού αλεπάλληλες  φορές κανείς αμυνόμενος μας δεν κατάφερε να διώξει. Αυτό έμελλε να είναι και το σκορ του ημιχρόνου αφού το κανονικό, κατά την άποψη μας γκολ, του Βαγέλη Σουλιώτη στο 37' με κεφαλιά ακυρώθηκε ως οφ-σάϊντ και ο Κ. Κολυμήτρας, λίγο μετά,  στο 41' έστειλε την μπάλα ψηλά άουτ από ευνοϊκή θέση. 'Ετσι το  ημίχρονο έληξε μέσα σε μεγάλη ένταση εκατέρωθεν χωρίς ωστόσο να υπάρξουν παρεκτροπές.

 Με το ξεκίνημα της επανάληψης, στο 47' η Ακρόπολη κέρδισε πέναλτι σε καθαρή ανατροπή του Λ. Παλάντζα όμως ο Κ. Κολυμήτρας έστειλε την μπάλα άουτ κι αυτό έφερε μια αγωνιστική και ψυχολογική καθίζηση  στην Ακρόπολη. Ωστόσο στο 57' ο προπονητής Κώστας Μπέας έκανε μια αλλαγή που άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού σκορ. Συγκεκριμένα πέρασε στον αγωνιστικό χώρο ένας ποδοσφαιριστής που λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων έχει λείψει πολύ από τη φετινή Ακρόπολη, ο Βασίλης Καραμπίνης που έδωσε νέα επιθετική πνοή στην ομάδα. Πάλεψε, έτρεξε, μοίρασε πολλές πάσες και ήταν πρωταγωνιστής στις περισσότερες ευκαιρίες όπως αυτή του 75ου λεπτού όπου κατέβασε πολύ εντυπωσιακά την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, πέρασε έναν αντίπαλο αλλά το δυνατόν σουτ που επιχείρησε πέρασε λίγο άουτ.  Ταυτόχρονα η Ακρόπολη λειτούργησε εξαιρετικά στον αμυντικό τομέα και σε συνδυασμό με την πολύ καλή εμφάνιση του τερματοφύλακα Δημήτρη Ντίκα αποφεύχθηκαν οι σοβαροί κίνδυνοι από έναν αντίπαλο που ξέρει να παίζει έξυπνα και αποτελεσματικά στην επίθεση.

  Και κάπως έτσι φτάσαμε στο 87' όπου μετά από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα βρήκε σε κεφάλια αμυνόμενων και επιθετικών πέρασε  πάνω από το σώμα του αντίπαλου τερματοφύλακα που ξεγελάστηκε και ήρθε στο κεφάλι του Μάρα που με καρφωτή κεφάλια την έστειλε στα δίχτυα. Το γκολ πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους ποδοσφαιριστές που στην κυριολεξία έγιναν όλοι μαζί ένα κουβάρι και ήρθε να δικαιώσει μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από τις αρχές του φετινού Αυγούστου με πάρα πολλά εμπόδια και δυσκολίες. Από το σημείο αυτό και μέχρι το τέλος του αγώνα η Ακρόπολη όχι μόνο δεν κινδύνεψε αλλά έχασε μια τεράστια διπλή ευκαιρία στο 92' όταν ο Καραμπίνης μόνος στον αντίπαλο τερματοφύλακα πέρασε εντυπωσιακά από πάνω τη μπάλα η οποία χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και στη συνέχεια αποκρούστηκε από τους αμυνόμενους και στην επαναφορά το κοντινό δυνατό σουτ του Σταύρου Αξιώτη σταμάτησε στην αγκαλιά του τερματοφύλακα του Αίαντα.

Η νίκη πανηγυρίστηκε και στα αποδυτήρια. Το πρωτάθλημα βέβαια δεν τελειώνει εδώ για την Ακρόπολη. Μπορεί ο δρόμος είναι πολύ μακρύς και να χρειάζονται ανάλογες εμφανίσεις για να υπάρξει συνέχεια στην ανάκαμψη που άρχισε να διαφαίνεται από τον αγώνα της προηγούμενης αγωνιστικής, παρόλη την ήττα, ωστόσο θεωρούμε πως τα πανηγύρια ήταν απολύτως δικαιολογημένα γιατί οι ποδοσφαιριστές μας σήμερα πρώτα από όλα  απέδειξαν πως αυτή η ομάδα έχει μεγάλα ψυχικά αποθέματα και ποιότητα και ξέρει να ανατρέπει όλα τα προγνωστικά όταν αποφασίσει να εμφανίσει τον καλό της εαυτό καθώς και να υπερνικά αντιξοότητες που άλλες ομάδες θα τις είχαν συνθλίψει και μπορεί ακόμη και να τις είχαν οδηγήσει σε πρόωρη διάλυση. Πιστεύουμε βέβαια πως αυτό οφείλεται και στη διοίκηση της ομάδας που είναι δίπλα στο ποδοσφαιρικό τμήμα προσπαθώντας να κερδίσει το στοίχημα που έχει βάλει φέτος και δεν είναι άλλο από να βοηθήσει την Ακρόπολη να συνεχίσει να υπάρχει αναδεικνύοντας ταυτόχρονα καινούργιους ποδοσφαιριστές μέσα σε ένα πλαίσιο αξιών πολύ σημαντικότερο από το ποδόσφαιρο και γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά πως εάν φτάσουμε στο τέλος αυτού του μαραθωνίου θα έχουμε ματώσει πολύ. Σήμερα για την Ακρόπολη αγωνίστηκαν: Ντίκας, Φώτου Δ, Αξιώτης, Μάρας, Κολιαμήτρας Θ, Μόσιος Ζ, Σουλιώτης, Τ.Κολυμήτρας, Παλάντζας Λ (88' Πίνας Γ), Κολυμήτρας Κ. (90' Φώτου Φ.), Παλάντζας Γ. (57' Καραμπίνης)

*** Πολύ δύσκολη αποστολή είχανε σήμερα ο κ. Δαλούκας και οι βοηθοί του, οι κυρίες Μωραϊτου και Μπέλου και γι' αυτό το λόγο θα τους συγχαρούμε καθώς το παιχνίδι είχε πολλές γρήγορες και αμφισβητούμενες φάσεις, δυνατά και ενίοτε σκληρά μαρκαρίσματα εκατέρωθεν  αλλά και αρκετή γκρίνια από τους πάγκους. Υπάρχουν δυο φάσεις για τις οποίες διαμαρτυρηθήκαμε ωστόσο δεν σταθούμε εκεί, όχι επειδή η Ακρόπολη πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε αλλά σε ένα παιχνίδι με τόσο μεγάλη δυσκολία ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να αποφευχθούν τα λάθη