Ομαδικό πνεύμα και προσωπικό ρεσιτάλ Νίκου Πούλιου οδήγησαν σε θρίαμβο(4-2) κόντρα στον 3ο της βαθμολογίας Σαρακηνό
Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος της ομάδας δεν θα περίμενε πως η Ακρόπολη κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος θα πετύχαινε την πιο μεγάλη όσον αφορά τον αριθμό των γκολ νίκη και οποία ταυτόχρονα είναι δεύτερη στο πρωτάθλημα που επιτυγχάνεται με περισσότερο από ένα γκολ διαφορά (με τον Εθνικό η προηγούμενη, στην πρώτη αγωνιστική όπου είχαμε επικρατήσει με 3-0). Πρόκειται για ένα τρίποντο που λογικά έρχεται να βάλει τέλος στα όποια σενάρια για τον υποβιβασμό της ομάδας. Και παρόλο που μαθηματικά τίποτα δεν έχει κριθεί, θα το ξαναπούμε για ακόμη μία φορά. Η φετινή Ακρόπολη Σέσκλου δεν θα έπρεπε καν να είχε μπει στη διαδικασία αυτή και το μόνο που θα έπρεπε να την απασχολεί έπρεπε να είναι η καλή πορεία.
Με τους καλύτερους οιωνούς ξεκίνησε το ματς για την ομάδα μας αφού στο 8' ήδη προηγούτανε 2-0 πιάνοντας στον ύπνο τους φιλοξενούμενους οι οποίοι μπορεί να παρέταξαν αρκετά νέα πρόσωπα στο γήπεδο ωστόσο εκτίμηση μας είναι πως παράλληλα ίσως και να περίμεναν πως η αποστολή τους ήτανε εύκολη. Έστι στο 6' ο Ν. Πούλιος άρχισε το προσωπικό του ρεσιτάλ όταν με γλυκιά σέντρα έστειλε την μπάλα στο κεφάλι του Ι. Μόσιου που εύκολα από κοντά έκανε το 1-0. Πριν ο Σαρακηνός ξεπεράσει την ψυχρολουσία ο Ν. Πούλιος με έξυπνο απ' ευθείας φάουλ εκτός περιοχής στο 8' έκανε το 2-0.
Ο Σαρακηνός, ομάδα ποιοτικότατη ιδιαίτερα στο ψηλό παιχνίδι, έκτοτε προσπάθησε να πιέσει και το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό αν και στις αντεπιθέσεις η Ακρόπολη είχε δυο μεγάλες φάσεις με τον Ν. Παγώνη (25' και 31'). Πάντως ήταν αυτή που δέχτηκε το γκολ με όμορφο σουτ από πολύ πλάγια, εκτός περιοχής, στο 39' και η προσωρινή ανατροπή ήρθε στο 52' με επίσης όμορφο γκολ εκτός περιοχής (σκόρερ ο Κρεβατάς και τις δύο φορές). Ωστόσο η ομάδα μας που μπήκε από την αρχή στο γήπεδο να πάρει στα ίσα το ματς παίζοντας επιθετικά αντέδρασε και έδειξε πως δεν θέλει να χάσει ένα ματς το οποίο φάνηκε να είναι δικό της εξ αρχής. Το σόου Ν. Πούλιου συνεχίστηκε και στο 59' έδωσε ασίστ στον Ν. Παγώνη που έκανε από κοντά το 3-2. Ο Σαρακηνός βγήκε ξανά στην επίθεση, πίεσε πολύ ειδικά με τις στημένες φάσεις αλλά η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Σουλιώτη, από εκείνο το σημείο και έπειτα, ήταν για σεμινάριο. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε για την Ακρόπολη στο 89' όταν και πάλι ο... εξωπραγματικός χθες Νίκος Πούλιος έδωσε ασίστ στον Σταύρο Αξιώτη που με όμορφο πλασέ από κοντά μετέτρεψε σε θριάμβο την τελική μας επικράτηση.
Αξίζει πάντως να σταθούμε σε κάποια πράγματα. Κατ' αρχάς στο ομαδικό πνεύμα που ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στοιχείο του χθεσινού αγώνα. Κατόπιν στο γεγονός πως ο Θανάσης Παχής έδειξε, με το αρχικό σχήμα που παρέταξε (σε συνδυασμό με κάποιες απουσίες της τελευταίας στιγμής όπως αυτή του Τ. Τσούτσα) πως δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι παίχτες και όλοι αποτελούν μέρος μιας...μηχανής που για να δουλέψει σωστά πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι σωστά τη δουλειά τους στο γήπεδο. Έτσι είδαμε παιδιά σαν το Θοδωρή Μωραϊτη να παίζουν εξ αρχής και να προσφέρουν στην ομαδική λειτουργία με την εμφάνιση τους αλλά και παράλληλα να αναδεικνύονται οι ίδιοι από τη συνολική εμφάνιση της ομάδας. Γενικά πάντως η Ακρόπολη έκανε ένα πανέξυπνο παιχνίδι και το γεγονός πως κατάφερε να σημειώσει τέσσερα γκολ απέναντι σε μια τόσο καλή όμαδα είναι απόρροια του ό,τι μπορούσαν να αντιληφθούν σε όλη τη διάρκεια του ματς τις απαιτήσεις και τις συνθήκες που δημιουργούταν κάθε φορά. Ζητούμενο πλέον είναι η ομάδα να συνεχίσει με την ίδια σοβαρότητα και συνέπεια γιατί το... στραπάτσο της Αγίας Παρασκευής είναι ακόμη νωπό και δεν θα πρέπει να ξεχαστεί τόσο εύκολα.
Έπαιξαν: Σαρρής, Καπουράνης, Στεργιόπουλος, Φώτου Φ., Α. Σουλιώτης, Μωραϊτης, Κ. Κολυμήτρας, Τ. Κολυμήτρας (90' Φώτου Β.), Πούλιος, Μόσιος Ι (54' Αξιώτης), Παγώνης (75' Τσουκάλης)
